Ik werk in een groot familiebedrijf en heb een paar jaar geleden de directeursfunctie van mijn vader overgenomen. Zoiets is met het zetten van een paar handtekeningen niet meteen een gelopen race. Het kost tijd voor de vader om te leren loslaten en tijd voor de zoon om de nieuwe positie in te nemen. Binnen onze branche ken ik veel familiebedrijven en ik weet dat die overnames niet altijd vlekkeloos verlopen. Bij ons was dat niet anders. Twee jaar geleden, in de aanloop naar Kerst ging het mis. Ik kreeg een conflict met mijn vader dat zo hoog opliep dat we de feestdagen dat jaar niet samen vierden. Dat raakte me diep. Hier drong het zakelijke wel heel erg pijnlijk door in mijn privéleven. Het dwong me om er dieper over na te denken en ik realiseerde me dat ik min of meer overspannen was.

Dat is deels ontstaan door mijn perfectionisme. Ik leg de lat hoog en trek daardoor veel werk naar mezelf toe. Andere mensen nemen daardoor zelf steeds minder initiatief. Blijkbaar kon ik toen mijn wensen en verwachtingen nog niet goed naar mijn personeel toe vertalen. Ik ging alles zelf doen en de druk werd steeds groter. Wat me daarnaast parten speelde was de klassieke valkuil, als zoon wil je graag de goedkeuring en waardering van je vader, maar mijn vader gaf me zelden uit zichzelf een compliment. Als hij het al deed was dat omdat ik er zelf naar had moeten hengelen. Over emoties werd nooit gesproken. Ik twijfelde aan mezelf en dacht dat ik het nooit goed deed. Dat alles bij elkaar bracht me in een negatieve spiraal. 'Mijn emmer' raakte steeds wat voller. Die Kerst was het dieptepunt. Er moest iets gebeuren.

Ik werk als Advocaat-generaal bij het Openbaar Ministerie, een veeleisende en verantwoordelijke functie binnen een overwegend mannenbolwerk. Na hervormingen binnen de organisatie kregen we eind vorig jaar te maken met coaching en intervisie en zodoende kwam ik met Huib in contact. Nog steeds is het onrustig binnen de organisatie en dat maakt mensen zenuwachtig. Door sommigen wordt die onzekerheid gemaskeerd met machtsvertoon en alfagedrag. Daar heb ik af en toe best moeite mee. Los daarvan heb ik de kar lang in mijn eentje getrokken en moest ik na de reorganisatie verbinding gaan zoeken met nieuwe collega's.

Huib kwam dus op een mooi moment op mijn pad want ik kon wel wat adviezen gebruiken. Zijn kracht ligt besloten in het feit dat hij vrijwel meteen op de blauwe plekken drukt. Hij gaat voorbij aan de tekst en taal en benoemt meteen de emotie die daarachter verscholen gaat. Dat doet hij op een integere maar indringende manier. Hij is in staat om je je emoties te laten doorleven waarmee ze hanteerbaar worden. Pijnlijk precies nam Huib als een acteur de rol van een alfa-man aan en daarmee benam hij me af en toe de adem. Met dat macho-gedrag kroop hij me zo dicht onder de huid dat ik hem met stemverheffing een halt moest toeroepen. En dat was nu precies wat ik moest leren, hoe in die alfa-cultuur mijn ruimte in te nemen en begrenzingen aan te geven. Huib bood me de gelegenheid om dat proces als het ware een op een met hem te oefenen.

Vanaf 2011 maak ik als fiscaal adviseur en later mede-eigenaar deel uit van Caraad Belastingadviseurs in Groningen. Caraad levert landelijk fiscale expertise in verschillende branches zoals onderwijs, zorg en overheidsinstellingen, maar ook nationale en internationale bedrijven. Daarvoor heb ik vele jaren als senior manager Tax bij EY gewerkt. De reden dat ik Huib heb benaderd kwam voort uit het feit dat ik als vrouw in de fiscale mannenwereld voortdurend tegen dezelfde dingen aan liep. Het begon een vicieuze cirkel te worden Om een voorbeeld te geven, wanneer zich tijdens een vergadering een conflictueuze situatie voordeed reageerde ik nogal eens vanuit mijn emotie. Dat gedrag stond het gewenste resultaat in de weg, ik wilde waardering en zocht die erkenning bij anderen, buiten mezelf. 

Als leidinggevende heb ik in het verleden zo af en toe medewerkers met Huib in contact gebracht wanneer ze behoefte hadden aan coaching. Het viel me indertijd al op hoe efficiënt Huib te werk ging. Met slechts een paar sessies, twee a drie, werd er in korte tijd een heel positief resultaat geboekt. Toen ik zelf tegen een ingewikkelde situatie op de werkvloer aanliep, besloot ik om ook bij Huib te rade te gaan. Daar heb ik geen moment spijt van gekregen. 

Huib komt snel tot de kern. Zijn methode is die van een directe, vragende stijl, op die manier laat hij je zelf tot inzichten komen. Facetten die ik over het hoofd zie, brengt Huib met zijn vragen voor het voetlicht. Binnen een kwartier kan hij je blik doen kantelen door onverwachte en verfrissende perspectieven op een situatie te openen. 

Wanneer je mij vraagt wat Huib's X factor is als zijnde coach, dan roem ik zijn vermogen om dwars door bullshit heen te prikken en meteen heel diep te gaan. In de wereld van het OM is het gebruikelijk om verbaal sterk te kunnen argumenteren. Woorden worden gebruikt als een harnas. En dat betekent ook dat emotionele zaken meestal rationeel worden benaderd.

Huib prikt daar meteen doorheen. Hij is authentiek en hij is doordringend. Huib windt er geen doekjes om en komt snel tot de kern van het probleem. Hij laat zich daarna ook niet meer snel van die kern afleiden. Wat ik een mooie metafoor vond tijdens het coaching traject was: 'Je kunt ergens hoog boven vliegen, het wordt pas ingewikkeld wanneer je wilt landen.' Dat was het probleem waar ik zelf mee in de knoop zat, maar dan door Huib treffend in een beeld vervat.

Ik vind Huib bijzonder goed in zijn werk omdat hij een coach is die zijn plaats durft in te nemen in het proces. Tegelijkertijd laat hij veel ruimte aan de mensen die hij coacht. Hij doorziet snel waar het wringt en zal niet schromen recht op het probleem af te gaan, deze voortvarendheid maakt zijn werkwijze efficient en de resultaten daarvan doen zich al snel gelden op de werkvloer. Dat laatste vind ik heel belangrijk. In het verleden heb ik samengewerkt met coaches die andere routes kiezen die veel tijd in beslag nemen.

Wij hebben momenteel binnen de organisatie te maken met een ingewikkelde fusie en onze mensen moeten nieuwe teams gaan vormen, dat betekent ook dat men opnieuw moet leren hoe aan te sturen en aangestuurd te worden.

Twee jaar geleden stond er bij ons een grote reorganisatie voor de deur. Ik zou hier grotendeels verantwoordelijk voor zijn. Tijdens zo'n zwaar traject leek het me goed om een coach te hebben. In die twee jaar belde ik Huib, die me was aangeraden door mijn voorganger, op momenten dat ik een sparringpartner wilde. Als ik hem nodig had, zette hij zich vol in.

Ik was onder de indruk van zijn vermogen om de meest complexe dingen - en die zijn er volop in een reorganisatie - simpel en behapbaar te maken. Hij was daarbij heel concreet - wat ik heel fijn vind in een coach. Want je kunt wel een advies geven, maar hoe werkt dat dan in de praktijk? Bij Huib zag ik voortdurend wat zijn adviezen mij concreet opleverden.

Gedurende 26 jaar -waarvan 16 jaar als partner- werkte ik als architect voor een groot architectenbureau.  Samen met nog vijf andere partners, waaronder de oprichters van het bedrijf vormden we het bestuur. Ik werkte in die tijd aan grote publieke projecten, bijvoorbeeld treinstations enzovoort.  Het waren jaren waarin ik me niet alleen creatief enorm heb ingezet maar als partner ook organisatorisch met het doel om de continuïteit van het bedrijf te waarborgen. De erkenning voor mijn inzet bleef echter uit en dat begon me steeds meer te frustreren. Ik liep op mijn tandvlees, en had geen controle meer over de situatie. Toevallig liep ik Huib een keer tegen het lijf en we spraken af een kopje koffie te drinken. En meteen al op zijn manier, in de stad, drinkend in de tuin van een hofje. Alleen dit al vond ik een verademing want zoiets stond ik mijzelf niet toe.

Toen ik mijn eerste director traject bij Deloitte had doorlopen en met een paar ontwikkelpunten werd afgewezen, wilde ik mijn kansen voor een volgende poging vergroten. Hoe kon ik mijn leiderschap op een natuurlijke wijze gestalte gaan geven? Zodoende kwam ik bij Huib terecht. Ik had zijn website goed doorgenomen en op de een of andere manier sprak deze me enorm aan. Huib leek het anders aan te pakken dan de meeste coaches die ik ken.

Al bij onze eerste kennismaking bleek Huib een snelle denker, hij vertrouwt op zijn gevoel en zit er dan ook zelden of nooit naast. Hij koerst rechtstreeks af op de inhoud, naar de kern van mijn wezen. Hoe steek ik als mens in elkaar, hoe reageer ik op situaties en vooral waarom?

Eigenlijk was ik tot dan toe best een pleaser geweest, met omtrekkende bewegingen communiceren. Huib kwam met de metafoor van 'het matje'. Had ik tot dan toe niet altijd 'voor' of 'naast' of 'achter' de mat gestaan terwijl ik mensen probeerde aan te sturen? Ik moest aan zelfvertrouwen winnen en zelfbewust op mijn mat komen te staan. Sterk want verankerd in mijzelf, kortom ik moest veel meer durven uit te gaan van mijn eigen kracht en mijn gevoel.

Als algemeen directeur van Prorest werd mij in functioneringsgesprekken met mijn baas duidelijk gemaakt dat er risciovoller ondernemerschap van mij werd verlangd.

Ik ben geen high risc ondernemer maar wel een high performer, ik schrijf geen rode maar zwarte cijfers en zet hoog in op rust, winst, klant- en medewerkerstevredenheid. Bovendien nam ik wel degelijk risico's maar hoe kwam het dan dat de perceptie van mijn ondernemerschap als behoudend werd gezien?

Mijn baas stelde voor om een coach in te schakelen en ik ging daarmee akkoord. Via een collega binnen het bedrijf kwam ik bij Huib terecht. Huib en ik hebben o.m. met de theorie van Quinn gewerkt en daarmee het effect van verschillende leiderschapstijlen onderzocht. We ontdekten al gaandeweg dat voor mij persoonlijk het facet 'creerend vermogen' nog wat extra aandacht kon gebruiken.  Om mijn imago van behoudend leider enigszins bij te stellen moest ik leren mijn momentum te gaan claimen, want ik nam wel degelijk risico's. Het was aan mij om dat beter voor het voetlicht te brengen.

Wij werken op verschillende afdelingen binnen de Gemeente Rotterdam en ons werd in 2018 een interne opleiding Co Creëren aangeboden. Een opleiding van 10 a 15 dagen, gekoppeld aan een praktijk-opdracht en coaching in kleine groepjes met het doel om samen te reflecteren op het proces en onze eigen leervragen. De samenstelling van de groepjes kwam spontaan tot stand, daar zat geen concept achter.

Huib heeft ons gedurende een jaar zeven keer in Rotterdam opgezocht en ons op kantoor coaching gegeven. Co creëren is een begrip dat wij als zijnde Gemeente Rotterdam best vaak in de mond nemen. Maar wat het nu precies is of wat het allemaal kan zijn, daar had ik best wel een paar vraagtekens bij. In die zin was het een leer- en vraagstuk waarin Huib ons op een verhelderende manier heeft begeleid. Juist door als drietal gecoacht te worden was er in de kern van het proces al heel veel 'co' aanwezig. Immers wij moesten met elkaar tot een resultaat zien te komen, wij moesten met elkaar samenwerken en maakten een gedeeld proces door. Tijdens de coaching was er aandacht voor de wisselwerking tussen ons als drietal maar daarnaast kwam een ieder van ons ook individueel aan bod.

Ik werk als projectleider Kwaliteit en Innovatie (KEI) en ben senior stafmedewerker voor  Gerechtshof Amsterdam & Gerechtshof Den Haag. In de afgelopen jaren zijn mijn werkzaamheden van een naar twee gerechtshoven uitgebreid. Het is een veeleisende werkomgeving die veel van mijn stevigheid vraagt. Binnen mijn werk beweeg ik me als solist tussen partijen en moet mensen bij elkaar zien te krijgen, krachten bundelen, visies zien te verenigen. Dat is een positie waarin ik goed gedij, een rol die ik maar al te goed ken van vroeger, maar het maakt me soms meer tot een loner dan ik wil. Op die momenten ervaar ik het werk als eenzaam en zwaar. Daar komt bij dat ik streng ben voor mezelf en perfectionistisch ingesteld, ik neem veel verantwoordelijkheid op me en vraag liever niet om hulp. 

Ik moet aan een hoop voorwaarden voldoen voor ik er mag zijn van mijzelf. Alsof ik mijn bestaansrecht voortdurend moet bewijzen. De optelsom hiervan is dat de werkdruk behoorlijk hoog kan oplopen met het gevaar dat overleven een manier van leven wordt. Het was mijn wens om daarin iets te veranderen.

Puur, dat is het eerste dat in mij opkomt, terugdenkend aan de sessies welke ik met Huib heb mogen hebben. Ik herinner mij de sessies als personal coach als oprecht, eerlijk en verfrissend. Huib is iemand die vanuit authenticiteit en zijn eigen kern je mee weet te nemen in je eigen ontwikkeling en ontwikkeling van teams.

Enerzijds heb ik als onderdeel van een team mee mogen maken hoe er een verandertraject in werking werd gezet, en kunnen analyseren hoe dat ging, waarbij anderzijds ik in een 1 op 1 situatie soms stevig werd geconfronteerd met mijzelf. De manier waarop heb ikzelf als zeer prettig ervaren, waarbij je het gevoel hebt dat hij continu de vinger toch wel in de buurt, of op, de zere plek weet te leggen. Het feit dat dit zo is heeft mijns inziens te maken met de doortastendheid van Huib.

In mijn leven was er een disbalans ontstaan tussen werk en prive. Met een studie-achtergrond in de tropische bosbouw, werk ik als ingenieur en ontwerper voor Roofscapes. Wij maken steden groener, we ontwerpen bijvoorbeeld tuinen op daken. Dit werk brengt me over de hele wereld, van Dubai tot New York. Het bedrijf bestaat nog niet zolang en werkt met jaarcontracten, die onzekere factor werkt stress in de hand en bovendien kampte ik met een schuldgevoel. Het gevoel tekort te schieten in aandachtsvolle tijd voor mijn gezin. De mensen dicht om mij heen vonden het niet meer 'zo gezellig' met me. Ik had daar geen goed antwoord op maar ik nam het serieus en wilde er iets aan doen. Hoe de negatieve energie om te buigen naar iets positiefs, daar heb ik Huib voor ingeschakeld.

Huib en ik werken al zestien jaar samen. De nadruk van deze samenwerking ligt op groei en ontwikkeling van mensen, teams en organisaties binnen het bedrijfsleven en de overheid.

Huib heb ik leren kennen als een geduldige en sensitieve coach. Hij pakt de persoonlijke lijn snel en intuïtief op en hij beschikt over het geduld om samen met de cliënt de noodzakelijke strategische en persoonlijke processen te doorlopen.

Huib's grote kwaliteit is dat hij heel subtiel kan werken. Hij blijft in verbinding met de cliënt en weet tegelijkertijd tot op diep niveau door te dringen en mensen in beweging te krijgen.

Na zoveel jaar in het vak, inclusief voorzitterschap van de maatschap, kreeg ik behoefte aan een personal coach. Om eens stil te staan bij waar ik nu sta, zowel in mijn werk als in het dagelijks leven. Iemand raadde me Huib aan en nu hebben we eens in de zes weken een gesprek. Ik was nooit zo geneigd om over mezelf te praten, maar Huib weet me daartoe te verleiden. Ontzettend scherp, met een enorm luisterend oor, is hij ook nog eens een intelligent gesprekspartner die me feilloos een spiegel voorhoudt. 

Ik ben verbaal nogal sterk maar hij kan me aan. 'Nu verschuil je je,' kan hij rustig tegen me zeggen. Hij neemt geen blad voor de mond. Dat is ook precies waarom ik bij Huib ben: ik heb geen moer aan iemand die met me meepraat. Ik heb toch de nodige vaktrainingen achter de rug op het gebied van onderhandelen, het houden van pleidooien en hoe je overkomt. Maar met Huib is het heel persoonlijk en uitdagend.

Huib heeft me in de juiste flow gebracht, zegt Serkan Özdemir, 32 jaar en werkzaam bij Norkem. In de voorbereiding op een leidinggevende functie op een nieuw te openen filiaal in Turkije, voerde ik coachingsgesprekken met Huib. Die gesprekken hadden als doel winst te boeken in plannen, organiseren en leidinggeven. Op Huib's kantoor voelde ik me meteen op mijn gemak en ondanks het feit dat we ogenschijnlijk ongedwongen en organisch met elkaar spraken, had Huib wel degelijk een onderliggende structuur in zijn vragen aangebracht die me al snel bij mijn kern brachten. 'Wie ben ik, hoe communiceer ik zowel prive als op de werkvloer, waar zitten mijn knelpunten, mijn blokkades'. Huib heeft een groot talent om feilloos af te stemmen op die valkuilen. Met zijn betrokkenheid brengt hij een veilige atmosfeer tot stand die het mogelijk maakt om de diepte in te durven gaan in de analyse.

In verbinding met anderen mijn eigen koers varen, dat is na een aantal coachingssessies met Huib mijn thema geworden. Een soort compas waar ik op ging varen. Ik werkte als leidinggevende binnen het OM waar Huib als coach een herorganisatie begeleidde. De eerste gesprekken tussen ons verliepen niet meteen soepel, ik hield Huib op een professionele afstand maar daar liet hij het niet bij zitten. Door het gebrek aan vertrouwen aan te stippen en te benoemen, deed hij precies datgeen ik nodig had om mijn veilige pantser af te kunnen leggen en echt te beginnen met een ontdekkingstocht in mijzelf.

Dit illustreert meteen hoe Huib te werk gaat; hij is eerlijk, streng en confronterend maar altijd met respect en een groot gevoel van compassie en inlevingsvermogen. Wat ik heel prettig vind aan Huib is dat hij het hele plaatje ziet en in gedachten meeneemt, dus niet 'ik' als leidinggevende maar ook 'ik' als privemens.

Toen ik met Huib aan een traject begon, was ik werkzaam als directeur van VZ Industries en op zoek naar een beter evenwicht in de privé - werkbalans.

Ik beschouw mezelf als 'mensenmens' en werk het liefst binnen familiebedrijven. Dat heeft voor- en nadelen, want juist omdat je zo dicht bij de mensen staat, wil je ze niet teleurstellen. Ze rekenen op je en ik geef me dan ook altijd voor de volle honderd procent. Dat was lange tijd goed gegaan maar op enig moment had ik mijn eigen grenzen overschreden.

Sinds 2006 werken we als Oberon samen met Huib. We ontwikkelden met elkaar verschillende trainingen op het gebied van lokaal onderwijsbeleid. Huib gaf die training vervolgens ook diverse malen. Mensen met tegengestelde belangen laten zien wat hun gemeenschappelijk belang is, daar is Huib echt goed in. Hoe verschillend hun werelden ook zijn, altijd gaan deelnemers geïnspireerd door wat hen bindt naar huis. Hij creëert een veilige sfeer waarbinnen mensen zich kwetsbaar op durven stellen, en kan goed omgaan met weerstand. 

Hoe zorg ik ervoor dat ik minder bevestiging nodig heb? Die vraag stond centraal in het persoonlijke coachingstraject waar Huib me begeleidde in de ontwikkeling naar director binnen Deloitte. Gedurende drie jaar hadden we regelmatig coachingsgesprekken, waarin we mijn persoonlijke drempels uitdiepten en keken hoe ik die kon aanpakken of accepteren om verder te komen.

Zes keer per jaar komt een groot deel van de accountmanagers van de Dienst Jeugd, Onderwijs en Samenleving bijeen voor een intervisiesessie onder leiding van Huib. Dat doen we al zo'n drie jaar. In die tijd is een groep ontstaan die zich kwetsbaar opstelt en open is naar elkaar - niet in de minste plaats door de veilige sfeer die Huib creëert.